Nabroj jezike soli, gela,
leda,
zaveži pakete svoga sna,
posluži vino radosti na ringišpilu
tuge.
Popij pravi cvet, svoju vrelinu.
Predaj svoje izranjavano telo.
Više nisu važni ni težina ni dužina,
već ti,
žuta smokva, tama i pesma,
odlomak,
nemirni duborez,
silazak u Had tišine.
Prevod sa portugalskog: Ana Stjelja
I ova pesma iz književne radionice portugalske pesnikinje Marije de Sameira Barozo je zrcalo divnog interesovanja drevnom Heladom, kolevkom evropske civilizacije čije su dosege preveli Jevreji nakon što su ih arapi sabljom osvajali... čestitam na odluci dr Ani Stjelja da nam približi poetsku misao i ove pesnikinje iz Portugala, uz molbu da se nešto doda iz biografije kao što beše uobičajeno pre... Lp :)